Kanto Boy (Part 4)

BABALA: Dumadami po ang kaso ng HIV/AIDS sa bansa at sa katunayan tumaas ito ng 300% (per DOH) sa nakalipas na dalawang taon. Pinapayo kong maging maingat sa pakikipagtalik sa mga hindi mo lubusang kilala; o kung magagawa naman maghanap na lang ng taong kilala mo na makakatalik ng regular at huwag nang makipagtalik sa iba. Huwag na pong magtangkang gayahin pa ang mga nasa kuwento sa blog na ito upang hindi mapahamak. Sa ngayon po, may dalawang bakla na regular na chumuchupa sa akin at alam kong malinis sila. Panatag din naman sila sa akin dahil sa hindi na ako nagpapachupa sa iba maliban sa kanila.

Nagpatuloy ang mga buwan na ganun ang routine ko. Wala namang nalaman si Tay Pedro sa mga ginagawa ko, at wala rin namang alam ang amo ko na kakilala ni Tay Pedro. Kapwa magaling chumupa sina Mama Elsa at Andy kaya nawili ako sa kanila. Si Mama Elsa ay kayang isubo ng sabay ang titi at mga bayag ko, si Andy naman ay kuhang-kuha ang kiliti sa pagdila sa bayag at mga singit ko, pati na rin ang pagsubo ng bayag ko.

Isang araw, napansin ko na may mga natuyong parang tamod ang pundilyo ng brief ko. Nang amuyin ko ay may konting amoy ito. Natakot ako at naisip ko na baka may tulo na ako.

"Tangina mo!", sinekreto ko si Andy sa CR nang bakery, "hinawaan nyo ako ng tulo!"

"Tanga ka pala, e," dagling sagot ni Andy; "papatol ka sa bakla tapos aasa ka na hindi ka makakakuha ng sakit?"

"Ilang taon na akong nagpapachupa sa mga bakla pero hindi naman ako nagkasakit," gusto kong suntukin si Andy, pero mas malaki ang katawan nya at kahit bakla sya ay alam kong mas malakas sya sa akin.

"Alam mo naman ang sideline ko," nagpatuloy ito sa pag-ihi, "kaya dapat inasahan mo na yan."

Natahimik ako sa sinabi niya. Oo nga naman at pinaalam nya na nung una pa na nagsa-sideline sya bilang callboy. Napasandal na lang ako sa baldosang dingding.

"Sorry, Marco. Sana nga sinabihan kita na mag-ingat." Tinapik nya ako sa balikat. "Meron na din ako, kaya pareho lang tayo. Kung gusto mo samahan kitang magpagamot. Meron akong pinupuntahang clinic."

Hindi ako umimik. Hindi ko alam ang aking gagawin o sasabihin. Napagtanto ko rin na kasalanan ko din naman ito dahil sa kalibugan ko.

"Huwag kang mag-alala," tinaas ni Andy ang mukha ko sa paghawak sa baba ko, "madaling magamot yan. Hingi tayo kay Mama Elsa ng pambili ng gamot at pambayad sa doktor."

Nang magkaroon nga ng pagkakataon ay sinamahan ako ni Andy sa clinic kung saan sya nagpagamot ng tulo din nya. Kumpirmado na tulo nga ang sakit ko. Hindi rin nag-atubili si Mama Elsa na bigyan ako ng perang pambayad sa doktor at pambili ng antibiotics. Natigil muna pansamantala ang pagpapachupa ko sa dalawa; pero silang dalawa ay lagi pa ring nagse-sex.

"Ano yang iniinom mo?", tanong ni Tay Pedro nang minsang nasa bahay ako.

"Bigay po nung doktor na pinagamutan ko," sagot ko sa kanya. "Nagka-ubo at sipon po kasi ako, e."

"Ganun ba? Kawawa ka naman. E, di walang nag-alaga sa'yo dun sa trabaho mo?"

Ngiti lang ang tinugon ko sa kanya.

Makalipas ang isang linggo ay hindi pa rin nawawala yung lumalabas sa titi ko. Naubos ko na rin ang antibiotic na nireseta sa akin. Binalikan namin ni Andy ang doktor at binigyan ako ng mas malakas na antibiotic. Sinagot pa din ni Mama Elsa ang gastos sa gamot at doktor.

Okay na sana nang bigla na lang nag-sorpresang inspection ang health department ng lungsod sa bakery. Ni-require kaming lahat na empleyado na magpa-physical exam sa clinic na pinagkakatiwalaan nila. Sa kasamaang palad ay nadiskubre na may tulo ang marami sa lalakeng empleyado; gawa marahil ito nang naka-sex na din sila nina Mama Elsa at Andy. Tinanggal kaming mga may sakit at nagsara pansamantala ang bakery dahil sa kakulangan sa trabahador.

Nanlulumo akong umuwi kay Tay Pedro nang hapon na natanggal kami sa trabaho. Nabugbog si Andy ng ibang kasamahan namin dahil sa dulot nyang sakit sa amin. Hindi ko rin naman sila masisi gawa nang mahirap maghanap ng trabaho na ganun kabait ang mga amo.

"Bakit napaaga ka yata ng uwi?," tanong ni Tay Pedro. Huwebes pa lang kasi noon.

"Nagsara muna ang bakery dahil sa maraming nagkasakit; na-inspection kami ng city health, e."

"Sige, hintayin mo ako doon sa opisina." May inaasikaso pa kasing customer si Tay Pedro. "Mamaya na tayo mag-usap."

Nanood ako ng TV sa opisina ni Tay Pedro, na nasa isang sulok na kwarto ng salon. Kinalaunan ay nakatulog ako sa sofa. Nagising na lang ako nang mga alas 9 ng gabi sa yugyog ni Tay Pedro.

"Marco, gising na dyan. Hapunan muna tayo."

Nakalatag sa center table ang pagkain mula sa fastfood sa tapat. Nag-inat inat ako ng konti at nag-akma nang kakain.

"Sinabi sa akin ni Misis Ty sa telepono kung bakit nagsara muna ang bakery, at isa ka pala sa mga dahilan." Panunumbat ni Tay.

"Sorry po, Tay," ang tanging nasabi ko. Hindi ko na tinuloy ang pagkain sana. Tumungo na lang ako sa hiya sa kanya.

"Bakit mo ginawa yun?", maluha-luhang sabi niya. "Inalagaan kita at tinuring na anak. Kahit na minsan natutukso ako sa'yo ay pinipigilan ko ang sarili ko dahil mahal kita bilang anak."

Katahimikan ang bumalot sa kwarto. Nakatitig sya sa akin habang ako naman ay nakatungo lang. Maya-maya pa ay narinig ko na sumisinghot sya, marahil ay tuluyan na syang naiyak.

"Masakit sa aming mga bakla na malaman na ang isang lalakeng espesyal sa amin ay binabalahura ng isa ding bakla. Kahit pa wala kaming balak na sekswal sa isang lalake. Para mo na ring pinamukha sa akin na hindi mo pinapahalagahan ang pagmamahal at pagtangi ko sa'yo."

"Tay, may dapat ka pong malaman tungkol sa akin," napaluha na din ako.

"Walang bagay o paliwanag ang makakapagbigay hustisya sa ginawa mo sa akin, kaya huwag ka nang sumagot. Gusto kong umalis ka sa bahay. Bukas. Papayagan kitang matulog ngayong gabi doon."

Hindi na lang ako umimik. Hindi na rin ako nakakain kahit pinagpipilitan nya na kumain ako. Ang mas mahalaga sa akin ay kung saan ako pupunta kinabukasan. Kailangan kong makahanap din agad ng trabaho at kokonti lang ang perang naipon ko.

"Tay, baka pwede pong iiwan ko muna ang mga gamit ko sa bahay mo bukas habang naghahanap ako ng matitirahan at trabaho? Hanggang may malilipatan lang po ako. Kukuha lang po ako ng konting damit."

"Sige. Payag ako." Sa huling pagkakataon ay inalok nya ako ulit na kumain. "Kainin mo na yan at sayang lang kung itatapon. Magkano pa ba ang pera mo dyan?"

"Meron pa naman po," kinuha ko na rin ang pagkain at nagsimulang sumubo.

"Magkano nga ang pera mo?"

"Ma... mga tatlong libo po siguro," nalito ako sa tanong nya.

"Baka kulangin yan," balik nya sa akin. "Bukas iiwanan kita ng pandagdag. Siguraduhin mo lang na makakahanap ka agad ng malilipatan."

"Opo, Tay."

"Kita mo kung gaano kita kamahal?," napaiyak ulit si Tay Pedro. "Ayokong mabalik ka sa kung saan kita napulot noon. Pero ayoko na ding makita ka pa."

"Sorry po, Tay." Naluha na din ako.