Paraos (Part 3)

BABALA: Dumadami po ang kaso ng HIV/AIDS sa bansa at sa katunayan tumaas ito ng 300% (per DOH) sa nakalipas na dalawang taon. Pinapayo kong maging maingat sa pakikipagtalik sa mga hindi mo lubusang kilala; o kung magagawa naman maghanap na lang ng taong kilala mo na makakatalik ng regular at huwag nang makipagtalik sa iba. Huwag na pong magtangkang gayahin pa ang mga nasa kuwento sa blog na ito upang hindi mapahamak. Sa ngayon po, may dalawang bakla na regular na chumuchupa sa akin at alam kong malinis sila. Panatag din naman sila sa akin dahil sa hindi na ako nagpapachupa sa iba maliban sa kanila.

May mga bagay siguro talagang kahit anong pilit nating maabot ay lubhang napakalayo pa rin. Masikap si Abel, at lalo nang mapasensya. Sa buong buhay nya, ito ang mga lagi ang kanyang puhunan para makamit ang kanyang mga pangarap. Ewan ko lang, pero minsan ay nakokornihan ako sa sobrang pagpapahalaga nya sa mga bagay ay masasabing hindi naman angkop ang ganung turing. Lagi nyang panakot sa akin ang linyang galing sa kanta ni Joni Mitchell- "You'll never know what you've got till it's gone," yun ay dahil hindi ko raw pinapahalagahan ang mga bagay na meron ako.

Siguro passionate lang sya kumbaga sa mga ginagawa nya. Pati na sa pagmamahal. Walang nagdadaang araw na hindi nya binabanggit na mahal nya ako. Kahit alam nyang nagpapachupa pa rin ako sa ibang bakla bukod sa kanya, wala syang reklamo. Gusto nya lang daw ipakita na kaya nyang tiisin lahat para sa akin. Aaminin kong may damdamin ako kay Abel, pero iyon ay hanggang sa pagiging kaibigan lang. Sabihin na nating higit pa dun dahil sa para ko na syang kapatid. Pero yung mga pangarap nyang "walang hanggan", tinatawanan at kinakantyawan ko lang sya.

Nasa third year college sya, at ako naman ay second year, nang magkaroon kami ng hindi pagkakaunawaan ng magulang ko. Pinagpipilitan nilang mag-civil engineer ako, na hindi ko naman gusto at dalawang semester ko na silang sinasaway. Etong second sem ng second year, nalaman ulit nila na hindi ko pa rin sinunod ang gusto nila. Noong mga araw na yun, si Abel ang naging hingahan ko ng sama ng loob. Hindi nya entirely sinasang-ayunan ang ginagawa ko, pero lagi syang nandoon para damayan ako.

Nakapagdesisyon akong maglayas, at si Abel ang unang nakaalam noon. Pinipigilan nya ako at pinapangaralan, pero napagpasyahan ko na ang lahat. Sabado ng umaga- isang araw bago ang balak kong umalis, hindi umuwi si Abel sa kanila. Hanggang sa huling sandali ay pinipigilan nya ako.

"Ni hindi ka pa tapos ng college," mangiyak-ngiyak na sabi ni Abel. Parang sa telenobela lang na na nakaupo kami sa kama, nasa likod ko sya at nakayakap sa akin. "Mahihirapan kang makapasok sa trabaho doon. Baka kung ano pa ang mangyari sayo."

"Gusto ko lang ipakita sa kanila na kaya kong tumayo sa sarili kong paa," paghihimutok ko. "Alam naman nila kahit noon pa kung ano ang pangarap kong maging. Hindi ko alam kung bakit nila ngayon pinagpipilitang mag-civil engineer ako."

"Naroon na ako," si Abel, "pero alam mo din naman siguro na para sayo din naman ang ginagawa nila."

Hindi ako sumagot. Si Abel ang tanging nakakaalam ng balak kong pumunta ng Maynila at maghanap ng trabaho doon. Kapag nagtagumpay ako, ipagpapatuloy ko ang naudlot kong pag-aaral sa kursong gusto ko- literatura. Wala akong malaking pera noon. Meron akong ipon sa bangko, pero dahil sa menor-de-edad pa ako ay hindi ko yun ma-withdraw.

Kinagabihan noon, nakahanda na ang lahat nang dadalhin ko. Sa madaling araw, kung kelan tulog pa ang lahat, doon ako pupuslit palabas ng bahay. Hindi ako pwedeng umalis agad at dadalawa lang ang biyahe ng ferry sa amin; ang pinakauna ay alas diyes pa ng umaga. By that time malalaman na sa amin na wala ako, at tyak aabangan na nila ako sa pier. Naisipan kong makitira muna ng ilang araw sa isang parloristang bakla na isa sa mga chumuchupa sa akin. Hindi ko pinaalam kay Abel ang parteng yun ng plano ko.

"Alam mo na kung gaano kita kamahal," umiiyak na sabi ni Abel habang nakahiga kami sa kama. "Hinding-hindi ka mapapalitan sa puso ko."

"Kailangan kong gawin ito, alam mo yan," sagot ko sa kanya. Naluha na rin ako; hindi dahil sa naaawa ako kay Abel, kundi dahil sa alam kong masasaktan ko ng labis ang mga magulang ko sa gagawin ko. "Abe, huwag mo sanang pababayaan ang mga magulang ko."

Humagulgol nang tuluyan si Abel. Niyakap nya ako. "Selfish ako kung sasabihin ko ito, alam kong nalulungkot ka lang para sa magulang mo- pero sana kapag bumalik ka, maaalala mo pa rin kung gaano kita kamahal."

Mga ilang oras din syang umiyak habang nakayakap sa akin. Napagod din siguro kaya nung mag-alas dos na, pahikbi-hikbi na lang ang naririnig ko sa kanya.

"Maliligo na ako," bumangon ako at humulagpos sa pagkakayakap nya. Bumangon din sya at naupo sa gilid ng kama. "Sa'yo na ito," hinubad ko sa harapan nya ang brief ko at binigay ko sa kanya, "para meron kang alaala mula sa akin."

"Pwede ba," sambit ni Abel habang naluluha ulit, "sa huling pagkakataon, matikman ko ulit ang titi mo?"

Tango lang ang tinugon ko sa kanya. Iyon lang ang hudyat na hinihintay nya at sinibasib nya ng halik ang titi kong malambot pa, pati na rin ang bayag at singit ko. Habang ginagawa nya yun ay iyak pa rin sya ng iyak.

Sa nakalipas na mahigit dalawang taon na nakasama ko si Abel, hindi ko nagawang suklian ang pagmamahal nya sa akin. Hanggang sa pagiging kaibigan lang talaga ang kaya kong ibigay sa isang bakla. Naging parausan ko lang syaj. Nandyan lagi ang kanyang bibig na handang pagpalain ang titi ko tuwing tumitigas ito sa kalibugan.

Ganunpaman, hindi natinag ang pagtingin sa akin ni Abel. Siguro hindi talaga magkakagusto kaylanman ang lalake sa isang bakla. Kahit may mga times na sobrang close na kami at hindi ko na nararamdaman na kailangan ko pa ng girlfriend- etong mga huling buwan kasi, parang kuntento na ako na merong nagmamahal sa akin ng sobra-sobra at me bonus pang tagachupa. Hindi ko lang makuha sa loob ko na magkagusto din sa kanya. Hindi sa pilit kong tinatanggi ito consciously, kundi talagang walang "sparks" kumbaga.

Habang tumitindi ang ginagawang paghimod ni Abel sa kaselanan ko, lalo namang humahagulgol sya sa pag-iyak. Pinahiga nya ako sa kama at pinabukaka. Sinungkal-sungkal nya ang magkabilang singit ko habang ang isang kamay ay jinajakol ang titi ko at ang isa naman ay humihimas sa mga utong ko. Sinubo nya ang mga bayag ko at pinaglaruan ito sa bibig nya ng ilang minuto. Pagkatapos ay dinilaan nya ang ilalim ng aking titi pataas sa ulo nito; pagdating sa ulo ay dinilaan nya ang precum na umaagos sa butas ng burat ko at sabay sipsip.

Bumaba ulit sya sa bayag ko at pinagpatuloy nya hanggang sa marating nya ang butas ng pwet ko. Masinsinan nyang ni-rim ang pwet ko na syang halos magpabaliw sa akin sa sobrang sarap. Parang gusto ko nang ipagpaliban ang paglalayas ko para lang laging matikman ang chupa at rim ni Abel sa akin. Mga ilang minuto din nyang ginawa yun, pagkatapos ay sinipsip nya naman ang mga singit ko ng pagkahigpit-higpit. Ginagawan ng mokong ng chikinini ang singit ko.

Sinubo nya na ulit ang titi kong ga-bakal na ang tigas. Sinagad nya hanggang lalamunan at ang mga labi nya ay lapat na lapat na sa bulbol sa puson ko. Nagtaas-baba sya doon at hinihigpitan din ang labi nyang nakasalikop sa katawan ng titi ko. Kapag dumadating sa ulo ay sinisipsip nya naman ito. Naramdaman kong malapit na akong labasan kaya bigla akong tumayo nang walang hugutan.

Hinawakan ko ang ulo ni Abel at kinantot ko ang bibig nya. Bawat ulos ay marahas kong sinasalampak ang puson ko sa bibig nya, at ang titi ko sa lalamunan nya. Patuloy sa pag-iyak si Abel, at basa na ng pinaghalong laway at luha nya ang puson at bulbol ko. Pabilis na ng pabilis ang pagkantot ko sa mukha nya. Parang sasabog na ang titi at bayag ko sa sobrang pressure na nararamdaman ko. Pilit kong pinipigilan na labasan para tumagal pa ang pagchupa nya sa akin. Imbes na sa libog ko ay tinuon ko na lang ang isip ko sa kung ano ang mangyayari sa akin sa Maynila.

Epektibo naman ang ginawa ko at napahaba ko ang nararamdaman kong nakaambang orgasm. Hindi ko alam kung ano ang tawag dun, pero ang tinutukoy ko ay yung feeling na parang may sasabog sa titi at bayag mo bago labasan ng tamod- unang beses ko yun na na-extend ng ganito katagal. Halos kinse minutos ko na syang kinakantot sa bibig pero hindi pa rin ako nilalabasan. Iyon din siguro ang ginagawang teknik ng mga porn stars para mapahaba ang kantutan sa camera- nililihis ang isip sa kantutang nangyayari at tinutuon sa ibang bagay.

Pinahiga ko si Abel sa sahig ng wala pa ring hugutan ng titi ko sa bibig nya. Doon ay pinagpatuloy ko ang pagkantot sa bibig nya. Para akong nagpu-push up sa ibabaw nya na bewang lang ang gumagalaw. Hindi ko maihalintulad sa pagkantot sa babae yun at wala naman akong nayayakap sa harapan ko. Inabot ko ang isang unan namin at pinaunan ko sa kanya. Wala pa ring hugutan nang nag-squat na lang ako at punagpatuloy ang pagkantot sa bibig nya.

Dahil sa posisyon na yun ay labis na nasimulate ang prostate gland ko kaya hindi ko na talaga napigilan ang libog ko. Dumaloy ang kuryente sa katawan ko at para akong nangisay nang biglang pumulandit ang tamod ko sa bibig ni Abel. Putok lang ng putok ang titi ko at lunok din sya ng lunok. Umiiyak pa din si Abel.

Nakapagtrabaho ako sa isang construction supply sa Cubao. Basahin nyo na lang ang series na "Bintana" para sa buhay ko nang unang salta ko sa Manila; malapit ko nang ipost ang karugtong nun at ang katapusan din. Habang nasa Maynila ako ay nabalitaan kong naka-graduate na si Abel at nakapagtrabaho sa isang bangko sa amin. Kalaunan ay lumipat din sya sa Maynila, pero yun naman yung time na umuwi na ako sa amin para ipagpatuloy ang pagaaral ko.

Sa ngayon ay isa nang matagumpay na CPA-Lawyer si Abel, at nagtatrabaho bilang SVP ng isang bangko. Hindi na sya nagpakalalake. Nasa sikretong phonebook app ang number nya sa cellphone ko kaya patuloy syang nagti-text sa akin at pinapaalala ang mga sinabi nya noon. Hanggang ngayon ay mahal nya pa rin daw ako. Hindi nya pa rin matanggap na naging parausan ko lang sya noon. Balak ni Abel na magbakasyon dito sa Bicol, at hindi daw sya papayag na hindi madugtungan ang kwento ng pagmamahal nya sa akin.

Sa huli, maligaya sya na naiahon nya sa hirap ang pamilya nya. Bagama't tinatanaw ni Abel na malaking utang na loob sa pamilya namin ang pagpapaaral ng magulang ko sa kanya noon, ang sa magulang ko naman ay malaki nang sukli ang pagiging matagumpay nya. Naikwento minsan ni Abel sa email na sinubukan nyang magmahal ng ibang lalake, pero bigo lagi sya at naging pamantayan nya na daw ang naramdaman nya sa akin noon. Naikwento nya din na pina-kwadro nya ang brief ko na binigay ko sa kanya nung huling chupa nya sa akin, at hanggang ngayon ay pinakatago-tago nya pa rin ito.