Ako po ay kaibigan niya na nandito nakatira sa Australia, at isa sa mga masuwerteng napasama sa kanyang mga kwento. Opo, isa rin ako sa mga masuwerteng nakatikim ng kanyang titi at tamod. Hiningi ko sa kanya ang access sa blog na ito noong nakaraang buwan. Ayaw niya sanang ibigay sa akin, pero nangako akong igagalang at rerespetuhin ko siya kahit mawala na siya dahil sa malaki ang utang na loob ko sa kanyang mga magulang.
Pinaalam ko sa kanya na ibabalik ko ang mga kuwento sa blog na ito nang unti-unti at ipa-publish ko rin ang mga nasa drafts niya na hindi ko pa nabibilang kung ilan.
Sana po ay ipagdasal natin ang kaluluwa ni Marco.
UPDATE:
1. Sorry po sa pag-share ng mga pictures niya. Binigay niya kasi ang mga iyon sa akin at naisip ko lang na ishare din sa inyo. Dinelete ko na po.
2. Hindi ko po ninakaw ang mga pictures na pinost ko. Oo, binigay nya sa akin amg access nya sa Twitter at Google account nya, pero hindi ko po kinuha ang mga pictures na yun sa files nya sa Google o Twitter. Pinadala nya ang mga yun sa akin sa email matagal na.
3. Medyo marami pala talagang bashers si Marco tulad ng sinabi niya, kaya ang hiling niya talaga sa akin ay idelete na ang blog na ito. Pero sayang naman. Magaling talaga siyang magsulat at hindi niya dinidisclose ay nagsusulat siya para sa mga online na magazine since early 2000s. Maswerte tayo at binahagi niya ang buhay niya sa atin nang libre at walang hinihinging kapalit; kaya dapat lang na hindi ko idelete itong blog niya at ibalik ang kanyang mga kwento.
4. Hindi ko po pwedeng ishare kung saan dinala ng pamilya nya ang kanyang abo, at hindi ko rin pwedeng ishare ang mga pictures ng kanyang pagkamatay bilang ebidensya ng kanyang pagkamatay, na pinadala sa akin ng kuya nya. Igalang sana natin ang privacy ng kanyang asawa at mga anak. Nagbahagi na sya ng kwento ng kanyang buhay nang libre. Sana sapat na iyon.