Ang Lihim ng Buhay ni Marco (Adik Sa Pagpapa-Chupa)

Bukod sa brief ay napabili na din ako ng konting makakain sa palengke. Dalawang taon na nga kasi mula nung last na nakauwi ako sa isla namin kaya medyo miss ko na ang mga pagkain sa amin. Hindi ko alam kung papano uubusin lahat 'yun at naparami ata ang nabili ko- tatlong klase ng suman, yung local na puto na gawa sa galapong at me bukayo sa loob, putong kamoteng kahoy na me bukayo din, maruya, at yung tinatawag naming sinukray (hindi ko alam kung ano sa Tagalog 'yun, pero para syang empanada pero matamis na spongy na bukayo ang laman). Naisipan kong maligo na lang muna bago lantakan yung mga kakanin na nabili ko. Walang internet at cable TV sa bahay at mabagal din ang mobile data ng Globe kaya't wala akong mapaglibangan kahit music man lang sana. Naisip ko kung lalabhan ko pa ba yung mga brief na nabili ko sa botique nina Jessielyn, kasi nga limang taon na 'yung nakastock sa istante nila. Pero nung tiningnan ko ay malinis naman at nung pinagpag ko ay wala namang alikabo...

Kinailangan kong umuwi ng Bicol para sa isang pagtitipon ng aming mga kamaganakan. Ako ang nagmana ng pamamahala ng malaking lupain na nasa pangalan ng lolo ko sa tuhod sa mother side ko. Nanay ko kasi ang dating tagapamahala at nang mamatay siya ay ako ang nagmana ng katungkulan. Biglaan ang uwi ko kaya't ni hindi ako nakapagpaalam sa trabaho at nag-bus lang ako at puno na ang mga flight papunta sa isla namin sa susunod na ilang linggo. Ilang araw lang ang inaasahan kong ilalagi sa probinsya kaya't isang backpack lang na damit ang dala dala ko at may belt bag din akong maliit para sa mga importanteng gamit gaya ng cellphone at wallet. Ordinary bus lang ang sinakyan ko para makatipid at nung nasa ferry na ay iniwan ko na lang yung backpack sa bus. "Kumusta yung biyahe mo, kuya?", tanong ng pamangkin ko sa pinsan na sumundo sa akin sa pier. "Medyo malakas yung mga alon," sagot ko naman habang hinahatid niya ako papunta sa bahay namin. "Kaya, ayun, halos ...

Matapos kaming kumuha ng kakainin namin sa mga istante ng convenience store are gumawi kami sa may chillers. May crew na nag-aayos ng mga inumin. Malas. "Kuya," lumapit si Edson sa crew, "pwede mo po ba kaming kunan ng picture?" "Sige po," sagot ng crew na tumayo mula sa pag-i-squat. "Saan po kayo pupuwesto?" Inabot ni Edson ang cellphone niya na nakahanda na ang camera. "Dito lang, kuya," sagot ni Edson sabay lilis ng malong na suot ko. Nabigla yung crew nang makitang wala akong suot na pambaba. Natawa lang ako sa ginawa ni Edson. Sabay luhod siya sa harap ko at sinubo ang titi ko para patigasin ito. Hindi makakibo ang crew pero hindi rin kumukuha ng pictures. "Kunan mo kami kuya ng maraming pictures habang chinuchupa ko siya," ani Edson sa crew. "Bayaran po kita." Bumalik si Edson sa pagchupa sa akin. Paminsan-minsan ay tumitigil siya para ipakita sa camera ang kalahati ng titi ko. Tangina. Nakakalibog sobra kapag ...