Ang Lihim ng Buhay ni Marco (Adik Sa Pagpapa-Chupa)

Kinuha ko yung malong ko sa backpack at tinaklob sa ulo ni Edson. Bumaba ang ulo niya sa kandungan ko. Naramdaman ko ang pagdampi ng kanyang mainit na mga labi sa ulo ng titi ko. Hindi niya muna sinubo ang titi ko; pinaliguan niya muna ito ng laway niya sa pamamagitan ng pagdila ng kahabaan nito pati na ang bayag ko. Biglang bumukas ang mga ilaw ng bus at nagmenor ang takbo. 'Yun pala ay nakarating na kami sa Quezon at maghahapunan ang driver at kunduktor. "Sir," sabi ng kunduktor, "hindi po ba kayo bababa para kumain?" "A, hindi na po," sagot ko naman. "Me baon po kasi kami, at saka tulog po itong kasama ko." "Sir, hindi ninyo naman po siya kasama kanina," balik nung kunduktor, "magkaiba po kayo ng upuan. Okay pang po kung anuman ang ginagawa ninyo, pero sana huwag naman pong magkalat at huwag maeskandalo ang mga ibang pasahero." "Opo kuya," biglang tanggal ni Edson ng malong kong nakatalukbong sa kanya. "K...

Hello po. Sorry at matagal kong napabayaan itong blog ni Marco. May inasikaso lang po akong personal. Pero, me good news po ako- pumayag na yung panganay na anak ni Marco na ipublish ulit yung mga lumang kuwento, at siya namang gagawin ko sa mga susunod na araw. Actually lagpas isang buwan na itong desisyon nila, pero hindi ko lang talaga naasikaso kasi nga busy din ako sa mga personal na bagay-bagay. Itutuloy ko na din po ang pagpublish ng mga drafts ni Marco, at ang isa pang good news ay nabuksan namin ang original na Facebook account ni Marco at nakita naming marami din pala siyan g drafts dun na naka-personal ang privacy. Dahil sa hindi ako makapagtrabaho sa panay na hilong nararamdaman ko, napagpasyahan namin ni misis na umuwi muna ako ng Bicol para bisitahin naman ang bahay ng parents ko at makapag-pahinga na rin. Hindi ko sila makakasama kasi me pasok pa ang mga bata. Gusto sana ni misis na mag-eroplano ako pauwi, kaso hindi ko talaga gusto ang lumipad at nabibitin ako sa biyahe...